Perancis sangat terkenal
sebagai sebuah negara kuasa bolasepak dunia yang berjaya melahirkan bakat-bakat
hebat terdiri dari kaum imigran (pendatang). Ketika Les Blues menjulang trofi Eropah buat pertama kali pada 1984,
mereka memiliki dua pemain berdarah imigran selaku penggerak jentera tengah
skuad pimpinan Michel Hidalgo itu. Dua pemain yang saya maksudkan ialah Jean
Tigana (berdarah Mali) dan Luiz Fernandez (berdarah Sepanyol).
14 tahun selepas kejayaan
Michel Platini menjulang kejuaraan Euro 84 di Parc des Princes, Perancis sekali
lagi menggegar arena bolasepak dunia, dan kali ini menerusi kejayaan mereka
membenam Brazil di final Piala Dunia yang turut diadakan di tanah air mereka
sendiri. Kejayaan Perancis menjulang trofi Piala Dunia pada 1998 itu turut
diwarnai menerusi kehadiran pemain-pemain imigran dalam skuad mereka dan kali
ini jumlah tersebut lebih besar berbanding skuad Euro 84.
Lilian Thuram, Zinedine
Zidane, Marcel Desailly dan Patrick Vieira antara anak-anak imigran yang
menjadi tonggak skuad pimpinan Aime Jacquet ketika itu hingga menyaksikan
mereka muncul juara dunia buat pertama kali. Selepas itu lahir pula generasi
pemain-pemain imigran dalam skuad kebangsaan seperti Patrice Evra, Samuel Umtiti,
Blaise Matuidi, N’Golo Kante, Antoine Greizmann, Presnel Kimpembe, Ousmane
Dembele, Paul Pogba, Benjamin Mendy dan ramai lagi.
Di Old Trafford pula, antara pemain
Perancis yang pernah menyarung jersi United ialah Eric Cantona, William
Prunier, Mikael Silvestre, Fabien Barthez, Laurent Blanc, David Bellion, Louis
Saha, Gabriel Obertan, Patrice Evra, Morgan Schneiderlin, Paul Pogba dan
Anthony Martial. Bagaimanapun dari deretan nama yang tersenarai, hanya Cantona
dan Evra yang layak di senaraikan sebagai lagenda kelab atas pencapaian dan
sumbangan yang telah mereka berikan.
Anak
Imigran Dan Permulaan Karier
Sepertimana Tigana,
Fernandez, Zidane, Vieira atau Desailly, Evra juga merupakan anak imigran di
bumi Perancis. Bagaimanapun berbeza dengan Zidane yang mula mengasah bakat
dengan menendang bola di lorong-lorong kecil sekitar kejiranan La Castellane,
Evra pula datang dari keluarga kelas atasan. Evra dan keluarganya berhijrah ke
kota Paris bukan untuk lari dari kemiskinan di negara asal, tetapi kerana
mengikuti ayahnya yang bertugas sebagai seorang diplomat.
Minat Evra terhadap bolasepak
sudah terlihat sejak zaman kanak-kanak beliau lagi. Berbanding saudara lelakinya
yang lain, Evra gemar mengisi waktu lapang selepas sesi persekolahan dengan
bermain bolasepak. Pada usia 11 tahun, Evra menyertai CO Les Ulis yang juga
merupakan sebuah kelab bolasepak tempatan berpangkalan di selatan Paris. “Saya
bawakan kepada anda Romario baru”, kata Jean-Claude Giodanella (jurulatih CO
Les Ulis) ketika menyambut kedatangan Evra.
Meskipun anda mengenali Evra
sebagai antara bek kiri terbaik dunia ketika era kemuncaknya sebagai pemain,
beliau sebenarnya bermula sebagai penyerang ketika memulakan karier bolasepak
di zaman kanak-kanak. Menurut Giordanella, Lille dan Rennes pernah menghantar
pencari bakat mereka untuk memantau perkembang Evra, namun mereka akhirnya
memutuskan bahawa postur tubuhnya yang kecil tidak sesuai untuk Evra bermain sebagai
penyerang.
Selepas menyertai CO Les Ulis
selama semusim, Evra kemudiannya memutuskan untuk menyertai CSF Bretigny pula
pada 1993. Pada usia 16 tahun, impian Evra untuk beraksi di Ligue 1 hampir
menjadi kenyataan apabila Paris St Germain datang menawarkan tempat untuk
beliau beraksi bersama skuad remaja mereka. Bagaimanapun mimpi indah Evra tidak
berpanjangan selepas kontraknya ditamatkan gergasi Perancis itu, hanya setahun
selepas kehadirannya di Parc des Princes.
Berkelana
Ke Itali
Keputusan Paris St Germain
menamatkan kontraknya tanpa sebarang alasan tetap tidak memadam rasa cinta Evra
kepada bolasepak. Peluang untuk beliau bermain dalam kesebelasan kelab
profesional akhirnya muncul lagi dan ironinya ia datang dalam satu kejohanan
futsal yang disertai Evra. Penampilan Evra dalam kejohanan futsal di
Jurvisy-sur-Orge itu menarik perhatian seorang pencari bakat separuh masa dari
kelab Torino, yang kemudiannya menawarkan kepada beliau untuk melakukan satu
sesi trial bersama kelab Serie A itu.
Evra gagal mendapatkan tempatnya
di Torino, tetapi penampilan beliau dalam sesi trial itu menarik minat Marsala, kelab yang beraksi di liga C1
Itali. Marsala bukan sahaja menawarkan kontrak profesional pertama kepada Evra,
tetapi mereka juga memberikan beliau peranan sebagai side midfielder dalam kesebelasan bergelar Biancazurri itu. Sepanjang
semusim (1998/99) Evra menyarung jersi Marsala, beliau melakukan 27 penampilan
dan menjaringkan enam gol menerusi peranan yang dimainkannya di posisi tersebut
(side midfielder).
Pulang
Ke Perancis
Pada musim 1999/2000, Evra
menyertai Monza yang beraksi di Serie B, tetapi kegagalan merebut tempat dalam
kesebelasan utama menyebabkan beliau memutuskan untuk kembali ke Perancis.
Tawaran kemudiannya datang dari OGC Nice yang ketika itu beraksi di Ligue 2,
tetapi Evra memerlukan tempoh semusim sebelum berjaya tampil bersama skuad
utama. Kecederaan yang dialami dua bek Nice (Jean Charles-Cirrili dan Jose
Cobos) bukan sahaja membuka peluang buat Evra tampil dalam kesebelasan utama
Nice, tetapi ia juga menjadi detik transformasi beliau dari seorang side midfielder kepada fullback.
Penampilan cemerlang Evra di
posisi baharunya itu turut menyaksikan beliau tersenarai dalam Ligue 2 Team of the Year bagi musim 2001/02. Dua musim bersama Nice, Evra
kemudiannya menyertai Monaco pada 2002 di mana peluang beraksi di Ligue 1 bersama
skuad bimbingan Didier Deschamps itu mengukuhkan lagi reputasi beliau sebagai
antara bakat muda sedang meningkat naik di Perancis. Empat musim menyarung
jersi Monaco, Evra melakukan 120 penampilan di Ligue 1, menjaringkan dua gol
selain berjaya membantu skuad merah putih itu menjulang trofi Coupe de la Ligue
(pada musim 2002/03).
Pelaburan
Yang Hampir Gagal
Pada penghujung Disember
2005, terdapat khabar angin tentang minat Inter Milan untuk membawa Evra
beraksi di San Siro. Bagaimanapun United akhirnya mengorak langkah lebih ke
hadapan dan pada awal tahun baharu 2006, mereka mengumumkan secara rasmi
perpindahan Evra dari Monaco ke Old Trafford. Isu konsistensi Gabriel Heinze di
posisi bek kiri memaksa Sir Alex Ferguson keluar dari kebiasaan dengan melakukan
pembelian pemain baharu di pertengahan musim.
Selepas perpindahan beliau ke
Old Trafford bernilai £5.5 juta itu diumumkan secara rasmi, Evra berkata, “Saya
tidak berminat mengadakan perbincangan dengan Arsenal, Liverpool atau Real
Madrid. Saya sudah tegaskan kepada Monaco bahawa saya hanya ingin mendengar
tawaran dari Manchester United”. Bagaimanapun pada peringkat awal kehadirannya
di Old Trafford, Evra terpaksa bergelut dalam usahanya menyesuaikan diri dengan
tempo bolasepak Inggeris.
Aksi menentang Manchester
City pada 14 Januari 2006 di gelanggang lawan yang sepatutnya menjadi detik
indah buat Evra sebaliknya bertukar kepada mimpi ngeri. Kegagalan Evra
menyaingi Robbie Fowler dan Trevor Sinclair menyaksikan beliau cuma mampu
bertahan selama 45 minit pada penampilan pertamanya di Liga Perdana. Selepas
aksi itu yang menyaksikan United tewas 1-3, Fergie secara terbuka mengatakan
bahawa beliau melakukan perjudian besar dengan menurunkan Evra.
“Fergie mengeluarkan saya
selepas 45 minit. Saya tahu dia amat marah. Dia memandang saya dan berkata,
“Evra sekarang kamu sudah melihat bolasepak Inggeris yang sebenar. Apa yang
perlu kamu lakukan sekarang ialah perhatikan dan belajar”. Sejak itu saya
belajar dengan menyaksikan DVD tentang kelab. Sejak saat itu juga saya mula
belajar untuk lebih menghormat jersi United”, imbas Evra tentang debutnya untuk
United yang berlaku lebih 13 tahun lalu.
Meskipun kemampuan beliau
dipertikaikan ramai pihak dan dilabel sebagai `pembelian yang gagal’, Evra
secara perlahan-lahan mula memperbaiki teknik permainannya untuk disesuaikan
dengan budaya bolasepak Inggeris. Ketika mengharungi musim penuhnya di Old
Trafford (2006/07), Evra akhirnya berjaya menyingkirkan Heinze dari kesebelasan
utama dan kemudiannya menguasai posisi bek kiri United secara total selama
lapan musim.
Trofi
Pertama Di Old Trafford
Musim 2006/07 bukan sahaja
menyaksikan Evra mengharungi musim penuhnya di Liga Perdana, tetapi lebih
daripada itu beliau juga berjaya membantu United menjulang trofi Liga Perdana
buat pertama kali dalam tempoh tiga tahun. Penampilan cemerlang Evra sepanjang
musim tersebut turut menyaksikan beliau tersenarai dalam barisan PFA Team of the Year bersama tujuh lagi
pemain United (Edwin Van der Sar, Gary Neville, Rio Ferdinand, Namanja Vidic,
Ryan Giggs, Cristiano Ronaldo dan Paul Scholes).
Selepas pelbagai kritikan
dilemparkan kepadanya, Evra akhirnya berjaya membuktikan bahawa beliau memang
layak membarisi skuad yang dilabel sebagai antara kesebelasan terbaik dunia
ketika itu. Evra terus tampil konsisten selaku bek kiri yang tiada galang
gantinya dalam skuad Fergie meskipun terdapat beberapa pemain muda yang pernah keluar
dan masuk ke dalam skuad utama seperti Ritchie de Laet, Fabio da Silva dan
Alexander Buttner.
Karisma
Seorang Patrice Evra
Evra adalah contoh fullback era moden yang tidak terikat
dengan kerja bertahan semata-mata. Dalam situasi offensive beliau akan cuba untuk mara sejauh mungkin ke kawasan
lawan dari sisi padang dan melakukan hantaran-hantaran silang untuk disudahkan
rakan di barisan serangan. Tidak dinafikan bahawa Evra juga antara pemain yang
memainkan peranan besar di sebalik kejayaan United menjulang empat kejuaraan
liga dalam tempoh lima musim (dari 2006/07 hingga 2010/11).
Setiap musim sepanjang tujuh tahun
terakhir beliau menyarung jersi United, Evra juga muncul pemain paling banyak
melakukan penampilan dalam saingan liga berbanding mana-mana pemain United
ketika itu. Tidak terbatas dengan peranannya di atas padang, sosok Evra selaku
pemain senior turut sama pentingnya di bilik persalinan. Menurut Gary Neville
dalam satu wawancara dengan SkySports, Evra umpama gam yang `melekatkan’
pemain-pemain United. Kemampuan Evra bertutur dalam lima bahasa juga banyak
membantu beliau di bilik persalinan.
Sementara itu Paul Scholes
pula menyebut bahawa kejayaan United menjulang banyak kejuaraan di penghujung
era Fergie sebenarnya turut dibantu karisma yang ada dalam diri Evra. “Ketika
Patrice datang, kami tertanya-tanya mengapa pengurus menandatangani seorang joki
untuk sebuah kelab bolasepak. Tetapi keperibadiannya muncul secara
perlahan-lahan. Dia pemain yang kuat, memiliki tekad untuk sentiasa berada
dalam skuad dan menghadapi semua cabaran dengan berani”, kata Scholes dalam
wawancara dengan Manchester Evening News.
Evra
vs Suarez
Tidak lengkap sekiranya anda
bercakap tentang Evra tetapi tidak menyentuh tentang perseteruan yang
membabitkan beliau dengan Luis Suarez. United dan Liverpool memang sudah
diketahui merupakan dua musuh tradisi sejak sekian lama, tetapi api permusuhan
dua kelab itu semakin memanas saat United dan Liverpool bertembung pada aksi
liga musim 2011/12 yang dilangsungkan di Anfield.
Pertembungan North West Derby pada 15 Oktober 2011
itu berkesudahan dengan keputusan seri (1-1), tetapi momen paling menarik
sepanjang perlawanan tentunya membabitkan insiden percakaran antara Evra dan
Luiz Suarez. Suarez telah dituduh menghina Evra dengan melemparkan perkataan
`negrito’ kepada beliau yang akhirnya mengakibatkan bintang antarabangsa
Uruguay itu digantung lapan perlawanan oleh FA England.
Pada 11 Februari 2012,
giliran Liverpool pula bertandang ke Old Trafford dan drama membabitkan dua
pemain ini terus berlanjutan. Keengganan Suarez untuk bersalaman dengan Evra
menyaksikan beliau dijadikan sasaran cemuhan penyokong-penyokong United
sepanjang perlawanan. United berjaya menewaskan Liverpool (2-1) dalam
perlawanan itu, dan kemenangan tersebut digunakan sepenuhnya oleh Evra untuk
melunaskan dendamnya terhadap Suarez.
Selebrasi berlebihan yang
dilakukan Evra betul-betul di hadapan Suarez saat bintang Liverpool itu
berjalan menuju ke terowong pemain akhirnya mencetuskan sedikit kekecohan di
kalangan pemain kedua-dua pasukan. Meskipun kekecohan itu tidak sehebat insiden
Battle of the Buffet yang tercetus pada
2004, ia sebenarnya turut menandakan tamatnya perseteruan membabitkan Evra dan
Suarez. Dua tahun selepas itu, Evra menyertai Juventus manakala Suarez pula
memilih haluan ke Barcelona.
Penutup
Era Gemilang Evra
Sejak pemergian beliau pada
2014, mana-mana pengurus di Old Trafford selepas itu terpaksa bergelut dalam
usaha mereka mencari pengganti setaraf Evra di sisi kiri pertahanan United.
Bukan itu sahaja, bilik persalinan turut kehilangan karisma seorang pemimpin
yang ada dalam diri Evra. Luke Shaw, Daley Blind, Matteo Darmian bahkan Ashley
Young pernah silih berganti mengisi posisi bek kiri United, tetapi tiada
seorang pun di antara mereka yang boleh dilabel sebagai setaraf dengan Evra.
Menurut catatan Squawka,
sepanjang karier profesionalnya, Evra tampil dalam 699 perlawanan kompetitif
manakala di peringkat kelab pula beliau sudah memenangi pelbagai kejuaraan
major ketika bersama Monaco, United dan Juventus. Tempoh sembilan musim di Old
Trafford tentunya merupakan tempoh paling gemilang dalam kerjaya Evra sebagai
pemain kerana di sinilah beliau berjaya menjulang trofi Liga Perdana sebanyak
lima kali, tiga kali menjulang Piala Liga, lima kali memenangi medal Perisai
Komuniti, satu kejuaraan Liga Juara-Juara dan satu kejuaraan Kelab Dunia.
Selepas tempoh dua dekad
bergelumang dalam kancah bolasepak profesional, Evra akhirnya mengumumkan
persaraannya pada 29 Julai lalu menerusi video berdurasi hampir enam minit yang
dimuat naik di akaun Instagram beliau. Pada 2014, kita kehilangan seorang fullback paling menarik pernah
disaksikan aksinya di Old Trafford saat Evra memutuskan berhijrah ke kota
Turin. Dan kini, dunia bolasepak secara rasminya kehilangan seorang lagi
legenda dan antara pemain terbaik mereka bila Evra mengucapkan salam perpisahan
kepada karier profesionalnya. Glory Glory Manchester United!!! – Azhar Johar
Nota: Artikel ini ditulis sempena persaraan Patrice Evra pada 29 Julai lalu.
Nota: Artikel ini ditulis sempena persaraan Patrice Evra pada 29 Julai lalu.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan